யோக சூத்திரம் - 2.29 - யோகத்தின் எட்டு அங்கங்கள் - பாகம் 8
यम नियमाअसन प्राणायाम प्रत्याहार धारणा ध्यान समाधयोऽष्टावङ्गानि ॥२९॥
yama niyama-āsana prāṇāyāma pratyāhāra dhāraṇā dhyāna samādhayo-'ṣṭāvaṅgāni ॥29॥
yama = இயமம் = கட்டுப்பாடு, நெறி படுத்துதல்
niyama = நியமம் = கடைபிடித்தல்
āsana = ஆசனம் = உடல் இருக்கும் நிலை
prāṇāyāma = பிராணாயாமம்
pratyāhāra = புலன்களை உள் திருப்புதல்
dhāraṇā = தாரணம் = மனதை ஒருமுகப் படுத்துதல்
dhyāna = தியானம்
samādhayo = சமாதி
'ṣṭāvaṅgāni = அசத்து + அங்காணி = எட்டு அங்கங்கள்
இயமம், நியமம், ஆசனம், பிராணாயாமம், மற்றும் ப்ரத்யாஹார, தாரண , தியானம் வரை பார்த்தோம்.
கடைசியாக சமாதி
சமாதி என்பது இறுதி நிலை. சமாதி என்பதற்கு பலப் பல விளக்கங்கள் தருகிறார்கள். சேர்ந்து இருப்பது, ஒன்றாக இருப்பது, உடன் இருப்பது, என்று.
சமாதி நிலை அடைந்தவர்கள் எப்படி இருப்பார்கள், அவர்களின் மன நிலை என்ன என்பதை அந்த நிலையை அறியாதவர்கள் உணர்வது கடினம் என்றே தோன்றுகிறது.
சமாதி நிலையை அடைந்தவர்கள் ஒரு தெய்வீக நிலையை அடைகிறார்கள் என்றே தோன்றுகிறது.
அவர்கள் நம்மைப் போன்ற மனிதர்களாய் இருந்தாலும், நம்மை போல உண்டு உடுத்து இருந்தாலும் அவர்கள் இந்த நிலையை தாண்டி வேறோர் நிலையை அடைகிறார்கள் என்றே நினைக்கத் தோன்றுகிறது.
அந்த மாதிரி மனிதர்களை
வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்வான் வானுறையும்
தெய்வத்துள் வைக்கப்படும்
என்பார் வள்ளுவர்.
அவர்கள் இங்குதான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். இருந்தும் அவர்கள் தெய்வத்திற்கு ஒப்பாவார்கள் என்கிறார்.
பெயரைக் குறிப்பிட்டால் சர்ச்சைகள் வரும். அவர் இல்லையா, இவர் இல்லையா என்று பல கேள்விகள் பிறக்கும்.
உங்களுக்கே தெரியும். சிலர் வாழ்வின் மிக உயர்ந்த நிலைகளை அடைந்திருப்பார்கள். பொருளில், புகழில் அல்ல.
லட்டு எப்படி இருக்கும் என்று ஆயிரம் பக்கம் விளக்கம் தந்தாலும், புரியாது. ஒரு துண்டு லட்டை வாயில் போட்டால் உடனே புரிந்து விடும். அது போல, சமாதி என்பது அனுபவம். அதை அனுபவித்தால் அன்றி புரியாது.
இந்த சூத்திரம் மிக மிக முக்கியமான சூத்திரம். எனவே தான் அதில் உள்ள ஒவ்வொரு படிக்கும் ஒரு நாள் எடுத்துக் கொண்டு சிந்தித்தோம்.
முதலில் நமக்கும் இந்த வெளி உலகுக்குமான உறவை சரி செய்து கொள்ள வேண்டும். அது
இயம நியமங்கள்.
அடுத்தது நம் உடலை சரி செய்ய வேண்டும். அது ஆசனம்.
அடுத்தது, நமது மூச்சை சரி செய்ய வேண்டும். அது பிராணாயாமம்.
அடுத்தது, நமது மனதை திசை திருப்ப வேண்டும். அது பிரத்தியாகாரம்.
அடுத்தது, திசை திருப்பிய மனதை ஒன்றின் மேல் இலயிக்க விட வேண்டும். அது தாரணை.
அடுத்தது, அந்த ஒன்றும் இல்லாமல் மனம் தனித்து இருக்க்க பழக்க வேண்டும். எதைப் பற்றியும் சிந்திக்காமல் இருக்க வேண்டும். அது தியானம்.
இறுதியாக, அடைவது சமாதி. சமாதி என்பது ஒரு இயமம், நியமம், போல ஒரு செயல் அல்ல. அது ஒரு நிலை.
சரி, இந்த இயமம், நியமம், ஆசனம் போன்றவற்றை எப்படி செய்வது ?
மேலும் சிந்திப்போம்.
http://yogasutrasimplified.blogspot.com/2018/03/229-8.html
No comments:
Post a Comment